موضوع نحوه ایمن سازی راه ها برای رانندگان در گروه های سنی مختلف به علت تغییر مداوم توزیع سنی رانندگان مهم است. با توجه به این موضوع، هدف از این مطالعه بررسی ویژگی های مختلف تصادف و ارائه پیشنهادات در مورد نحوه­ی بهبود ایمنی راه ها برای همه گروه های سنی است. این مطالعه با استفاده از سامانه داده های اطلاعات ایمنی راه (HSIS) عوامل موثر بر شدت آسیب تصادف وسایل نقلیه موتوری برای رانندگان جوان (16-25 ساله)، میانسال (26-64 ساله) و مسن (بالای 64 سال) در ایالت کالیفرنیا را از سال 2015 تا 2017 بررسی می­کند. از یک مدل لوجیت چندگانه برای مدلسازی تصادفات مربوط به هر گروه سنی و ارزیابی وزن متغیرهای مختلف پیش بینی کننده بر شدت آسیب استفاده شد. متغیرهای پیش بینی کننده به چهار مشخصه راننده، راه، تصادف و محیط اطراف طبقه بندی شدند. نتایج نشان می دهد تصادف جلو به عقب احتمال مرگ ومیر و صدمات جانی را برای هر سه گروه سنی به میزان قابل توجهی افزایش می دهند درحالیکه آب و هوای صاف و بارانی احتمال مرگ ومیر و صدمات جانی را برای هر سه گروه سنی کاهش می دهد. همچنین نتایج نشان می دهد که شباهت زیادی بین عوامل پیش بینی کننده شدت تصادف برای رانندگان جوان و میانسال وجود دارد، اما رانندگان مسن تر در مقایسه با بقیه سایر گروه های سنی باید در شرایط محیطی و راه احتیاط بیشتری داشته باشند. رانندگان جوان به دلیل تجربه کم در رانندگی، مهارت های رانندگی خود را در طول زمان بیشتر می کنند، درحالیکه رانندگان میانسال به خصوص رانندگان مرد تجربه رانندگی بیشتری دارند و در نتیجه تمایل به رفتارهای پرخطر کمتری دارند. نتیجه دیگری که از این مطالعه به دست آمد این است که الگوی رفتار رانندگی در رانندگان مسن تغییرات کمتری نسبت به سایر گروه های سنی با صرف نظر از شرایط اطراف دارد.

مدل لوجیت ترکیبی به عنوان مدل انتخاب انعطاف پذیر، سال های زیادی است که شناخته شده است، اما با ورود کامپیوتر و روش شبیه سازی این مدل، به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. این مدل برخلاف مدل لوجیت استاندارد به یک توزیع خاص محدود نیست و توانایی یافتن ناهمگونی در رفتار افراد و حتی منبع ایجاد این ناهمگونی را نیز دارد. مدل لوجیت ترکیبی می تواند، با در نظر گرفتن توزیع های مناسب برای ویژگی های ضرایب در تابع مطلوبیت، رفتار مدل های مختلف با مطلوبیت تصادفی را تقریب زند. هدف از این پژوهش، بررسی ساختار مدل لوجیت ترکیبی برای مدل سازی انتخاب وسیله، به منظور توصیف اختلاف سلیقه در میان افراد و منبع این اختلاف سلیقه، در ارتباط با ویژگی های مختلف تاثیرگذار در انتخاب وسیله است. در این مطالعه، از اطلاعات تفکیک سفرهای شغلی برگرفته شده از اطلاعات آمارگیری سال 1387 شهر مشهد و از نرم افزار بایوجیم جهت پرداخت مدل ها استفاده شده است. نتایج پرداخت مدل های لوجیت ترکیبی، نشان می دهد که در بین مسافران در ارتباط با سرانه مالکیت خودروی شخصی و موتورسیکلت، به ترتیب در انتخاب خودروی شخصی و موتورسیکلت، اختلاف سلیقه ای وجود دارد، که به وسیله تجزیه ضرایب تصادفی، بخشی از منبع این اختلاف سلیقه نیز ارائه شده است. در این پژوهش، نشان داده می شود که مدل های لوجیت ترکیبی به صورت معناداری در سطح اطمینان 99 درصد نسبت به مدل لوجیت چندگانه برتری دارد. اگرچه میزان برتری با توجه به ضریب خوبی برازش در سطح ناچیزی است که یکی از دلایل آن ناکافی بودن دقت و در سطح هم فزونی اطلاعات است.

یکی از پیامدهای منفی حمل و نقل بین شهری شدت بالای تصادفات ناشی از تردد با سرعت بالای وسایل نقلیه است. تصادفات با شدت بالا هزینه های سنگینی همچون مرگ و میر، جراحت، خسارت های وارده به جاده، تجهیزات جاده ای و وسایل نقلیه و همچنین عواقب مخرب روانی را در بردارد. این مطالعه قصد دارد تا با استفاده از متغیرهای ترافیکی که خود قابل پیش ­بینی هستند، شدت تصادفات در جاده های برون شهری را با بهره گیری از مدل های خانواده لوجیت پیش­ بینی کند. لذا در مرحله اول داده­ های تصادفات با داده های ترافیکی به دست آمده از تردد شمارهای موجود در راه ها تلفیق شده و سپس مورد تحلیل و مدل سازی قرار می­ گیرد. در تلفیق این دو داده از سناریوهای زمانی و مکانی به نوعی استفاده می شود که بیشترین معنی داری را برای مدل های تحلیلی این مطالعه به ارمغان آورند. مدل های لوجیت مورد استفاده در این مطالعه شامل؛ لوجیت ترتیبی و لوجیت چندگانه می ­شود. داده های مورد استفاده نیز مربوط به جاده های برون شهری استان خراسان رضوی است که طی یک بازه زمانی چهار ساله برداشت شده است. نتایج نشان می­ دهد ضریب خوبی برازش حاصل شده برای مدل لوجیت ترتیبی0/017 و برای مدل لوجیت چندگانه 0/019 تخمین زده شده است. این بدان معناست که مدل لوجیت چندگانه برازش بهتری را از خود نشان داده است. در مدل لوجیت ترتیبی ارائه شده متغیرهای مستقل ترافیکی "جریان وسیله نقلیه سنگین" و "سرعت بالای 85 کیلومتر بر ساعت" معنادار شده است. همچنین در مدل لوچیت چندگانه علاوه بر معنادار شدن متغیرهای مستقل "جریان وسیله نقلیه سنگین" و "سرعت بالای 85 کیلومتر بر ساعت" برای شدت تصادفات جرحی و فوتی، متغیر مستقل "حداقل سرفاصله زمانی" نیز برای تصادفات با شدت خسارتی معنادار شده است.

پس از کاربرد مدل لوجیت به عنوان مدل انتخاب مسیر در الگوریتم های اولیۀ تخصیص ترافیک تصادفی، مدل های دیگری برای غلبه بر ضعف نظری آن در به حساب آوردن همپوشانی مسیرها توسعه یافته اند. این مدل ها فرم بسته و راحتی محاسباتی لوجیت را حفظ می کنند، در حالی که نیازی به شبیه سازی و تلاش های محاسباتی پروبیت ندارند. هدف از این مقاله، ارزیابی مهمترین این مدل ها در مقایسه با یکدیگر است. مدل های مورد بررسی عبارتند از: مدل لوجیت چندگانه (MNL)، دو مدل MNL اصلاح شده با نام های C-logit و PS-logit، و دو مدل از خانوده مقدارحدی تعمیم یافته با نام های لوجیت آشیانه ای متقاطع (CNL) و لوجیت ترکیبی دوتایی (PCL). این مقایسه ها در سطوح مختلف ازدحام شبکه (تقاضای مبدأ-مقصد) و مقادیر متفاوت پراکنش درک کاربران شبکه (پارامتر مقیاس) انجام شده و نیز با نتایج تخصیص ترافیک قطعی مقایسه شد. نتایج برای یک شبکه نُه گره ای و شبکه نیوین نشان می دهد که با افزایش سطح ازدحام، الگوهای کلی جریان های کمانی تخصیص های تصادفی به جریان های کمانی تخصیص قطعی نزدیک می شوند؛ در حالی که اختلاف این جریان های کمانی در چهار مدلی که تأثیر همپوشانی مسیرها را در نظر می گیرند، نسبت به مدل MNL افزایش می یابد. هم چنین، با افزایش پراکنش درک کاربران، اختلاف جریان های کمانی در تخصیص های تصادفی نسبت به مدل MNL و هم نسبت به تخصیص قطعی زیاد می شوند. به علاوه، نتایج مدل های مورد بررسی برای شبکه سوفالز نشان می دهند که جریان های مسیری در تخصیص های تصادفی نسبت به تخصیص قطعی دارای انتروپی به مراتب بیشتری هستند، و بنابراین مدل های تصادفی از این نظر جواب های محتمل تری تولید می کنند.

هدف اصلی این مقاله آزمون تجربی توانایی استفاده از نسبتهای مالی برای پیش بینی ورشکستگی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با بهره گیری از مدل لوجیت و متغیرهای مورد استفاده جوها نام بوده است. جامعه آماری شامل دو گروه مشمول ماده  141قانون تجارت و عدم مشمول این قانون است. گروه مشمول ماده 141 قانون تجارت به شرکتهایی اطلاق می شود که زیان انباشته آنها حداقل نیمی از سرمایه آنها باشد. گروه دوم شرکتهایی هستند که در دوره زمانی تحقیق، مشمول ماده مزبور نشده اند. برای آزمون مدل، اطلاعات عملکرد سالهای  1380لغایت  1383بررسی شدند. در این دوره شرکت هایی که مشمول ماده  141قانون تجارت شده اند و یا نشده اند، در جامعه آماری مدنظر قرار گرفتند.نتایج بدست آمده نشان می دهد که می توان ادعا کرد که میزان دقت مدل لوجیت در پیش بینی ورشکستگی شرکتها (اعم از مشمول و غیرمشمول ماده  (141همراه با 95 درصد اطمینان بوده است. همچنین دقت مدل لوجیت در پیش بینی ورشکستگی یک سال قبل از ورشکستگی، 92 درصد، دو سال قبل از ورشکستگی،  95درصد و سه سال قبل از ورشکستگی،  97درصد بوده است.

یکی از روش های کنترل ترافیک در مناطق مرکزی و پر تردد شهرهای بزرگ، ایجاد محدوده طرح ترافیک و ممنوعیت ورود وسایل نقلیه شخصی به این محدوده در ساعات معینی از روز می باشد. اعمال محدوده طرح ترافیک و مرزبندی های ممانعتی و ایجاد زیرساخت های کنترلی سبب به وجود آمدن محدودیت ها و مشکلات قابل ملاحظه ای برای ساکنان و شاغلان در بخش های مرکزی شهرها گردیده است. در تهران نیز مرزبندی و محدودیت های ترافیکی سبب به وجود آمدن مشکلات عدیده ای در سیستم های شهری، ناحیه ای و مکانی شده که در این پژوهش، تأثیر محدوده طرح ترافیک کلان شهر تهران بر انتخاب وسیله سفر افراد مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. برای دستیابی به این هدف، اقدام به جمع آوری پرسشنامه از سطح محدوده طرح ترافیک گردید و برای مدل سازی انتخاب وسیله سفر، با توجه به ماهیت گسسته داده ها از مدل لوجیت چندگانه استفاده شد و پیاده سازی این مدل با استفاده از نرم افزار TransCAD انجام گرفت. نتایج نشان داد پارامترهای وابستگی کاری به اتومبیل، تعداد سرنشین، داشتن مجوز ورود به طرح و میزان تردد به محدوده طرح از جمله پارامترهای تأثیرگذار در استفاده از خودروی شخصی به منظور ورود به محدوده طرح ترافیک می باشند. ارزیابی مدل نیز نشان داد، وسیله تخمین زده شده در 84% موارد با وسیله انتخابی توسط افراد، همخوانی دارد.

برای پیش بینی ورشکستگی مالی روش های متعددی وجود دارد. یکی از این روش ها، روش های آماری یا به عبارت بهتر، روش های اقتصادسنجی است. چون متغیر وابسته، یعنی ورشکسته شدن و ورشکته نشدن، متغیری گسسته و کیفی است، باید از مدل های گسسته برای پیش بینی استفاده کرد. در این مطالعه، از روش لوجیت مرکب استفاده شده است که یکی از روش های انعطاف پذیر در مدل های گسسته است. اساس این مدل، تابع مطلوبیت تصادفی با ضرایب تصادفی است و با استفاده از روش حداکثر راست نمایی شبیه سازی شده است. متغیرهای توضیحی، نسبت های مالی شرکت ها هستند که از مدل زیمسکی استخراج شده است. جامعه آماری، شرکت های فعال در بورس در بازه 1383 تا 1386 است که دو نمونه تصادفی، یکی برای تخمین و دیگری برای سنجش درصد موفقیت مدل انتخاب شده است. درصد موفقیت مدل، بیشتر از 90 درصد مشاهده شد.

تصادفات جاده ای و عواقب ناشی از آن یکی از مهمترین مشکلاتی است که زندگی انسآن ها را تحت تاثیر قرار داده است. به منظور کاهش تلفات و هزینه های تصادفات، محققان ایمنی ترافیک به طور مستمر در حال بررسی رویکردهایی برای کاهش وقوع و پیامدهای تصادفات هستند. مدل سازی نوع تصادف یکی از متداول ترین ابزارها برای پیاده سازی اهداف ایمنی در تسهیلات حمل ونقل است. هدف از مدل سازی نوع تصادف، برقراری ارتباط بین فراوانی تصادفات بر اساس نوع آن و سایر متغیرهای موثر است. از جمله مزایای مدل های نوع تصادف آن است که با کمک این مدل ­ها می­ توان مکآن هایی که در آن ها احتمال وقوع نوع خاصی از تصادفات خطرناک وجود دارد را شناسایی نمود و تاثیر متغیرهای مختلف بر انواع مختلف تصادفات را بررسی نمود. در پژوهش پیش رو با استفاده از داده های تصادفات آزادراهی کشور ایران، به شناسایی نوع تصادف توسط رویکردی جدید تحت عنوان مدل لوجیت آشیانه ای پرداخته شده است. تصادفات در ابتدا به دو دسته تصادفات تک وسیله ای و چندوسیله ای تقسیم شدند و سپس تصادفات تک وسیله ای به سه دسته تصادفات برخورد با شیء ثابت، تصادفات خروج از جاده و تصادفات واژگونی تقسیم شدند و تصادفات چندوسیله ای به دو دسته تصادفات برخورد با یک وسیله نقلیه و تصادفات برخورد با چند وسیله نقلیه تقسیم شدند. هم چنین تاثیر متغیرهای مختلف از ویژگی های محیط، راه، راننده و علل تصادف با انواع مختلف تصادفات بررسی شد و به کمک اثر حاشیه ای تاثیر متغیرهای معنی دار بر هر یک از انواع تصادفات بیان شد.

یکی از راهکارهای مدیریت تردد خودروهای شخصی، قیمت گذاری نواحی پرتردد است که باعث کاهش مطلوبیت استفاده از خودرو شخصی می شود. این راهکار زمانی مؤثر است که موجب تغییر رفتار سفر کاربران خودروی شخصی در محدوده مورد نظر شود. بررسی رفتار سفر کاربران بعد از اعمال قیمت گذاری (رجحان آشکار شده)، در ارزیابی آثار این سیاست، نتایج معتبرتری را به ارمغان می آورد. در تهران از این سیاست برای کاهش تراکم در ناحیه مرکزی شهر استفاده می شود. سیاست قیمت گذاری محدوده مرکزی تهران (طرح ترافیک) در اردیبهشت ماه سال 1397 تغییر کرده و به صورت دوره مبنا شد. در قیمت گذاری به شیوه دوره مبنا اخذ عوارض از کاربران خودرو شخصی بر اساس ساعت ورود و خروج (اوج و غیر اوج) صورت می گیرد. در این تحقیق برای اثرسنجی طرح ترافیک تغییر یافته، با استفاده از 422 پرسشنامه گردآوری شده با روش رجحان آشکار شده در آبان 1397، به تحلیل تغییر رفتار سفر کاربران محدوده طرح ترافیک تهران پرداخته می شود. بدین منظور، از تحلیل های آماری و مدل انتخاب گسسته لوجیت چندگانه استفاده می شود. بر اساس نتایج حاصل از تحلیل فراوانی نمونه جمع آوری شده، 28/52 درصد از کاربران بعد از تغییر طرح ترافیک، نحوه سفر خود به محدوده را تغییر نداده اند. نتایج مدل لوجیت چندگانه نشان می دهد که کاربران خودرو شخصی تمایل بیشتری دارند که سفر خود را بدون تغییر انجام دهند. همچنین بر اساس نتایج اثرات حاشیه ای، با تغییر محل سکونت افراد از داخل محدوده طرح ترافیک به خارج از محدوده آلودگی هوا، سهم گزینه بدون تغییر انجام دادن سفر، 56/38 درصد افزایش می یابد.